Μέσα στα λίγα χρόνια ύπαρξής του, το rock ’n’ roll έγινε τρόπος ζωής, έδειξε νέους δρόμους σε άλλες τέχνες, δημιούργησε νέες, έπαιξε με την μόδα, απελευθέρωσε την σεξουαλικότητα, πειραματίστηκε με τα ναρκωτικά, πέθανε και ξαναζωντάνεψε, αφομοίωσε νέα στοιχεία, αγοράστηκε και πουλήθηκε από το σύστημα στο οποίο αντιστεκόταν.
Σε σχέση με τις άλλες μορφές τέχνης, όπου ο καλλιτέχνης επιδεικνύει τον εαυτό του και συμπεριφέρεται σαν να είναι το κέντρο του κόσμου, αυτό γίνεται στο rock ’n’ roll, τόσο από τον καλλιτέχνη, όσο και από το κοινό του.
Το ακροατήριο αφήνει μακριά μαλλιά ή ξυρίζει το κεφάλι του, ντύνεται με φαρδιά πολύχρωμα ρούχα ή με στενά μονόχρωμα, αντιδρά στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, εναντιώνεται στους πολέμους, ταξιδεύει σε μακρινές χώρες, φιλοσοφεί.
Αν ήταν άνθρωπος, σίγουρα συμπεριφέρθηκε με μια εφηβική αφέλεια σε όλη του την ζωή, κάνοντας ότι περνούσε από το χέρι του για να ζήσει.
Προσπάθησε να αλλάξει την κοινωνία και να την φέρει στα μέτρα του, όσο προσπάθησε και η κοινωνία να το φέρει στα δικά της…
Με αυτό ασχολείται τούτο εδώ το βιβλίο: Με rock ’n’ roll ιστορίες μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία.
Από τον Elvis και τον Vince Taylor στην δεκαετία του ’50, μέχρι τον Arthur Brown, τον Steve Marriott των Small Faces και Humble Pie, τον Robert Wyatt, τα πρώτα χρόνια του punk με τους Ruts, τον Steve Jones των Sex Pistols, τους Poison Girls και τον Stiv Bators των Dead Boys και αργότερα των Lords of the New Church…
