«Στέκομαι χιλιετίες τώρα και περιμένω να μιλήσεις.» (σ. 40). Με το βιβλίο Γυναικών τε (εκδ. Εύμαρος) ο διακεκριμένος πεζογράφος Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης για πρώτη φορά καταθέτει τις θεάσεις, τις αγωνίες και τον κοινωνικό προβληματισμό του, καί μέσα από την ποιητική γραφή, εκφράζοντας το δέος και τη λατρεία του στη γυναίκα, την ερωτική ματαίωση και απώλεια, αλλά και την αγωνία του για την καταδυνάστευση της γυναίκας και γενικά τη δεινή θέση της στις κοινωνίες των ανθρώπων. >>>
