Έχεις σκεφτεί ποτέ τι είναι αυτό που φέρνει την ισορροπία σε µια συντροφική σχέση; Οι αµοιβαίες υποχωρήσεις; Το ενδιαφέρον του ενός συντρόφου για τον άλλον; Ή µήπως η κοινή προσπάθεια για φροντίδα της σχέσης;
Σε προσκαλώ να φανταστείς τους συντρόφους σαν ακροβάτες της αγάπης. Δυο ακροβάτες που έχουν µάθει από τις εµπειρίες τους και κάνουν τα πάντα για να ισορροπήσουν στην αγάπη. Πολλοί ενήλικες θα ήθελαν να είναι ακροβάτες της αγάπης. Κάποιοι κάνουν τα πάντα για να τα καταφέρουν. Άλλοι παραιτούνται µόλις διαπιστώσουν τη δεξιοτεχνία που απαιτείται για να γίνουν ακροβάτες. Και κάποιοι άλλοι προσπαθούν να αποδείξουν στους γύρω τους ότι δεν υπάρχει αγάπη, για να µη χρειαστεί να παραδεχθούν ότι απέτυχαν ως ακροβάτες της αγάπης.
Θέλει δεξιοτεχνία για να είσαι ένας ακροβάτης της αγάπης. Θέλει δεξιοτεχνία και σκληρή δουλειά. Θέλει δεξιοτεχνία, σκληρή δουλειά και ευελιξία. Θέλει δεξιοτεχνία, σκληρή δουλειά, ευελιξία και αφοσίωση. Ακόµα κι αν έχεις όλα τα παραπάνω, δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνεις ακροβάτης της αγάπης. Εξαρτάται από την ισορροπία που διαθέτεις. Εξαρτάται από την ισορροπία που διαθέτεις και τον ακροβάτη που έχεις δίπλα σου. Αν είναι ακροβάτης της αγάπης.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, θα µάθεις να δίνεις αξία στον εαυτό σου και να βάζεις όρια στον άλλον, ακόµα κι αν είναι αυτός που αγαπάς. Δίνοντας αξία στον εαυτό σου, θα προσελκύσεις κι αυτόν που θα σε σεβαστεί για αυτό που είσαι και θα σε αποδεχθεί όπως είσαι. Τότε θα είσαι κι εσύ ένας σοφός ακροβάτης της αγάπης. Και τότε θα έχεις καταφέρει να ισορροπήσεις ακροβατώντας στην αγάπη!
«Σε έναν κόσµο που εξελίσσεται µε ραγδαίες ταχύτητες, το ταξίδι της αυτογνωσίας παραµένει πιο αναγκαίο από ποτέ. Απαιτητικό, επίµονο και επίπονο, σταλάζει αργά, όπως το καλό αλκοόλ στο ακροφύσιο ενός αποστακτήρα. Σε έναν κόσµο που τα µηνύµατα πολλαπλασιάζονται εκθετικά και τα µέσα επικοινωνίας εξελίσσονται και µας πολιορκούν, η γνώση του εαυτού µας παραµένει δοµικό στοιχείο της ενσυνείδητης επιλογής και της συνειδητής πράξης απέναντι στον συνάνθρωπο, την κοινωνία και τα προβλήµατα του καιρού µας.
»Με αυτό το θέµα καταπιάνεται το τελευταίο βιβλίο της Νέλης Βυζαντιάδου. Γραφή ρέουσα, αποφεύγει την παγίδα των απλουστεύσεων, ξέρει να παραµένει όµως εύληπτη και ουσιαστική. Επιδιώκει να µιλήσει µε τον καθέναν µας για τον καθέναν µας. Η Νέλη βάζει ένα δύσκολο στοίχηµα και το κερδίζει».
Άννα Μυκωνίου,
Διδάκτωρ Συγκριτικής Λογοτεχνίας,
Πρόεδρος Κέντρου Πολιτισµού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας
«Ήµουν καλεσµένη σε τηλεοπτικό σταθµό της Θεσσαλονίκης. Δίπλα µου, µια κυρία µε φωτεινό πρόσωπο και χαµόγελο. Ευτυχώς, η δική µου συνέντευξη προηγήθηκε. Έτσι την άκουσα. Έτσι τη γνώρισα. Έτσι άρχισα να τη θαυµάζω. Μετά, διάβασα και διαβάζω τα κείµενά της. Κι ο θαυµασµός µεγαλώνει. Για τη νέα γυναίκα, τη γεµάτη από την αγάπη του άντρα της, που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες της. Τη φωτεινή και σοφή νέα γυναίκα. Τη Νέλη Βυζαντιάδου».
Μελίνα Μποτέλλη,
Ηθοποιός
