Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται δύο σημαντικά κείμενα του Γκρέγκορι Κόρσο τα οποία βρέθηκαν όλως τυχαίως, εκτός εκδοτικής προ οπτικής και παρέμειναν για αρκετά χρόνια αναξιοποίητα στους φακέλους ενός αρχείου το οποίο προσφάτως οργανώθηκε. Ένα μονόπρακτο θεατρικό έργο και ένα ποίημα. Οφείλουμε πλέον να αξιοποιούμε και να εξετάζουμε το έργο του Κόρσο καθώς και ορισμένων εκ των αποκαλούμενων μπιτ λογοτεχνών, απαγκιστρωμένο από τους ιστορικούς μα και τους συγκριτικούς περιορισμούς που προσδιόρισαν ανεπιτυχώς αυτή τη γενιά.

Το διττό ζήτημα, χρόνος και άνθρωπος, είτε λειτουργεί σε βάθος άγνοιας είτε εντός κάποιας δυσπρόσιτης έννοιας μέσω της οποίας παρατηρούμε και κρίνουμε τον κόσμο γύρω μας, αποτελεί τραγική φάρσα. Ο Κόρσο το γνώριζε αυτό και κάμποσες φορές άφησε τη διάνοιά του να το καταγράψει με αράδες άλλοτε καλώς συγκροτημένες και άλλοτε σωρηδόν, με μορφή θραυσματική, πάντοτε ως εκλεκτός χιουμορίστας και στοχαστικός εκφραστής της ποίησης.