Το πλαίσιο υποδοχής των προσφύγων και η απουσία στοχευµένων πολιτικών απασχόλησης λειτουργούν, εµµέσως, προπαρασκευαστικά για τη διοχέτευσή τους στις πιο επικίνδυνες, κακοπληρωµένες και απαιτητικές θέσεις εργασίας σε τοµείς όπου η ελληνική οικονοµία έχει ανάγκη από φθηνό εργατικό δυναµικό (τουρισµός, εστίαση, αγροτικός χώρος).
Οι έννοιες της ατοµικής ευθύνης, της ευελιξίας και της απασχολησιµότητας δεσπόζουν στο λεξιλόγιο των πολιτικών απασχόλησης ενδυναµώνοντας µια δυσοίωνη εργασιακή και, κατ’ επέκταση, κοινωνική προοπτική.
