Εστιάζοντας στη μελέτη του κινηματογράφου του φανταστικού, δηλαδή την προβολή στη μεγάλη οθόνη μιας πραγματικότητας που διαφεύγει των ορίων της αισθητηριακά αντιληπτής πραγματικότητας, όπως αποδίδεται μέσα από την οπτική του κινηματογραφικού δημιουργού, προσεγγίζουμε την προσπάθεια των σκηνοθετών που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος να διερευνήσουν μια άλλη, πολλές φορές πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης υπόστασης και να δώσουν στον θεατή «μια εναλλακτική αντίληψη της πραγματικότητας». Οι ταινίες αυτές αναφέρονται σε μια πραγματικότητα που στερείται σημείου αναφοράς στον φυσικό κόσμο και έρχονται σε αντίθεση με την αποδεκτή έννοια της πραγματικότητας. Μέσα από αυτή την έρευνα, εξετάστηκε η πορεία του κινηματογράφου του φανταστικού από τις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του έως σήμερα, η εξέλιξή του καθώς και οι αιτίες και αφορμές μέσα από τις οποίες δημιουργήθηκε και εδραιώθηκε. Οι ελληνικές ταινίες του φανταστικού επιλέχθηκαν με βάση τις παρατηρήσεις για τα μοτίβα του είδους και με κύριο κριτήριο το ενδιαφέρον που παρουσίαζε η θεματική τους. Αυτές είναι: η Ιστορία 52 του Αλέξη Αλεξίου, Η Μέδουσα του Γιώργου Λαζόπουλου, Το Κακό του Γιώργου Νούσια, η ταινία Singapore Sling του Νίκου Νικολαΐδη και τέλος, η ταινία Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά του Πάνου Κούτρα.

Όπως σχολιάζει και ο Κολοβός στη μελέτη του σχετικά με την κοινωνιολογία του κινηματογράφου: «Ο κινηματογράφος έγινε η καινούργια έκφραση της βιομηχανικής εποχής, όχι μόνο χάρη στη βιομηχανική ανάπτυξη της κοινωνίας, αλλά εξαιτίας μιας αρχέγονης ανάγκης του κοινωνικού ανθρώπου για τη μυθολογία και τη μυθογνωσία. Ο κινηματογράφος είναι ο ανεξάντλητος μυθοποιός του 20ού αιώνα».