Υπάρχω στον έρωτα;
Ή απλά η σάρκα μου βιώνει μόνο τα χάδια;
Βουβά τα μυστικά των επιθυμιών,
αλύτρωτες οι σκέψεις παλεύουν με τα καταπιεσμένα πάθη...
Τα σίδερα της φυλακής μου
ψάχνουν τρόπο να διαρρήξουν
μέσα από τις λέξεις που προκαλούν
οι ερωτογενείς αποδράσεις...
Σημαδεμένη βαδίζω γεμάτη από απορίες
αν είναι έρωτας αυτός ή παραισθήσεις
ενός συμβιβασμού της λογικής
μέσα στο παράλογο των συναισθημάτων...
Μπορώ να φωνάζω το σ’ αγαπώ
χωρίς να δακρύζω από πόνο
και να ταξιδεύω στην ευτυχία
μέχρι το γήρας των συναισθημάτων
και των σκέψεών μου...
Εγώ θα σε αγαπάω και ας παραμυθιάζομαι
στις αυταπάτες μου, γιατί έτσι έμαθα να ζω μαζί σου.
