Οι γυναίκες του Άντον, μια ψηφιδωτή αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από το μεγάλο και ηχηρό τέλος του έρωτα. Μικρά διηγήματα που δίνουν φωνή στις ηρωίδες του Άντον Τσέχωφ.
Περιγραφή
Εγώ λιώνω από την επανάληψη μιας αργής ζωής, από την πλήξη της τεμπελιάς σε μια ακίνητη ζωή στην επαρχία, από τη ματαίωση κάθε προσπάθειας, κι εσύ δίνεις σάρκα και οστά σε κάθε λέξη μου. Αλλά η συντριβή είναι αναπόφευκτη για όλους μας. Πάντα θα αλυχτάει ένα σκυλί, αγάπη μου, μέσα στη νύχτα. Πάντα θα κλαίει μια κουκουβάγια. Ένας περαστικός θα σέρνει τις μπότες του. Πάντα θα βρίσκω μια στάμπα σκοτωμένο κόκκινο γιατί φτύνω το αίμα μου. Πάντα το άγρυπνο μάτι της αρκούδας θα με φοβίζει τη νύχτα…
Σε ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή…
Οι γυναίκες του Άντον, μια ψηφιδωτή αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από το μεγάλο και ηχηρό τέλος του έρωτα. Μικρά διηγήματα που δίνουν φωνή στις ηρωίδες του Άντον Τσέχωφ. Κεντρικός θεματικός πυρήνας είναι η αναζήτηση της αγάπης που δέχεται τις δονήσεις των μεγάλων αλλαγών και καταρρέει. Οι γυναίκες αυτές δεν θα μάθουν γιατί έζησαν. Γιατί υπέφεραν. Παρά τρίχα να τους συμβεί. Γιατί έτσι γίνεται στους αιώνες των αιώνων. Μια τρίχα μας χωρίζει απ’ αυτό που δεν γίναμε.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα λογοτεχνικά βιβλία του τρέχοντος έτους, που εντάσσεται στην ευρύτερη ομάδα των έργων τα οποία δεν κρύβουν ούτε αποσιωπούν την εξάρτησή τους από ένα προγενέστερο έργο και έναν συγκεκριμένο συγγραφέα, είναι η συλλογή διηγημάτων της Μαρίας Τσιμά που φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο Οι γυναίκες του Άντον. Πρόκειται για μια σειρά εφτά διηγημάτων, τα έξι από τα οποία εκκινούν και αφορμώνται από ένα συγκεκριμένο έργο του μεγάλου Ρώσου δραματουργού και διηγηματογράφου Άντον Τσέχοφ: Πλατόνοφ, Ιβάνοφ, Γλάρος, Θείος Βάνιας, Οι τρεις αδελφές, Βυσσινόκηπος. >>>
Γιατί ερωτευόμαστε ό,τι μας βασανίζει; Γιατί φεύγουν αυτοί που αγαπάμε; Γιατί αφήνουμε τη ζωή να περνάει σαν να μη τη ζούμε; Tα ερωτήματα αυτά διατρέχουν τις σελίδες του βιβλίου «Οι γυναίκες του Άντον» (εκδ. Στερέωμα), στο οποίο η Μαρία Τσιμά προσεγγίζει κάποια από τα θεατρικά έργα του Τσέχωφ από την πλευρά των γυναικών που πρωταγωνιστούν σε αυτά. Οι γυναίκες του Τσέχωφ, ανεβαίνουν στη σκηνή και παίρνουν το λόγο. >>>
