Η Βιοηθική είναι η Επιστήμη που ασχολείται με την αξιολόγηση της συμπεριφοράς και των πράξεων του ανθρώπου προς την κατεύθυνση του να μην εμποδίζονται οι ευεργετικές εφαρμογές της νέας γνώσης και να περιορίζονται οι κίνδυνοι από τις επιβλαβείς συνέπειές της.

Η Βι­ο­η­θι­κή, μια νέα δι­ε­πι­στη­μο­νι­κή και πο­λυ­πρι­σμα­τι­κή προ­σέγ­γι­ση των επι­στη­μο­νο­τε­χνο­λο­γι­κών, κοι­νω­νι­κών, οικο­νο­μι­κών, πο­λι­τι­κών, ηθι­κών και φι­λο­σο­φι­κών προ­βλη­μά­των, τα οποία ανα­δύ­ο­νται από την εφαρ­μο­γή των γε­νε­τι­κών και τε­χνο­λο­γι­κών εν γέ­νει νε­ω­τε­ρι­σμών, είναι μια απα­ραί­τη­τη «πυ­ξί­δα» για τη νέα συ­ναρ­πα­στι­κή πο­ρεία της αν­θρω­πό­τη­τας.

Η βιοηθική στόχευση στις πολύπλευρες ηθικές προεκτάσεις, εφαρμογές και συνέπειες, λ.χ.,

• της κλωνοποίησης και των κλωνοπροϊόντων,

• των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, των μεταλλαγμένων-νεοφανών τροφίμων και του ρόλου της Περιβαλλοντικής Ηθικής,

• της χαρτογράφησης του γονιδιώματος του ανθρώπου, του γενετικού επανασχεδιασμού του και της στόχευσης του «υπερανθρώπου»,

• της επιλογής του φύλου των παιδιών κατά παραγγελία και του γενετικού ντόπινγκ,

• της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και των βλαστοκυττάρων, ομφαλοπλακουντικών και άλλων,

• της γονιδιακής θεραπείας και της φαρμακογονιδιωματικής,

• της ευθανασίας και της «αθανασίας»,

• της υπερνοημοσύνης, της νανοτεχνολογίας, της νανοϊατρικής,

• της σχέσης, εν γένει, τεχνολογικής εξέλιξης και πολιτισμού,

μπορεί να μειώσει την κοινωνική εντροπία (αταξία) που ενεργοποιείται από την πάλη του καινούργιου με το παλιό, στο βιοηθικό σταυροδρόμι του σήμερα και του αύριο.

Ο ρόλος του καθενός που «χειροκροτεί» τη διαμορφούμενη βιοηθική αρένα είναι πρωταγωνιστικός. Διότι η ενημέρωση, η παιδεία και η συνακόλουθη ευαισθητοποίηση που ελέγχουν τη σωστή εφαρμογή της νέας γνώσης, είναι ο καλύτερος συνδυασμός επιστημονικής και κοινωνικής προσφοράς.