Ποιητική συλλογή, που μέσα από τη λυρική γραφή της συγγραφέως, φανερώνει την ευεργετική διάσταση της ποίησης για τον άνθρωπο, μπροστά σε κάθε δυσκολία ή προβληματισμό του. Πηγή έμπνευσης η φύση και η δισδιάστατη λειτουργία της, μπλέκοντας αντίθετα στοιχεία, κάτι που φαίνεται και μέσα από τον τίτλο που παντρεύει το πικρό με το γλυκό.

***

Και παρασύρεσαι στη φλόγα της  γραφής.

Η  μυρωδιά του γιασεμιού κι ένα κομμάτι ουρανού,

ένα κοχύλι στη στεριά, τα ξέπλεκα μαλλιά της μοναξιάς

κι η αγάπη που κεντάει τ’ όνομά σου, σε ρίχνουν στα βαθιά.

Πλάθεις εικόνες μέσα σου, τα μυστικά σμίγουν σαν κρύσταλλοι,

οι πικροδάφνες σε οδηγούν σε δάσος βίου απέραντου,

αγαπημένες συλλαβές σού ψιθυρίζουν όταν βρέχει

και μέσα σου φιλοξενείς ψυχές που κόβουν μαργαρίτες.

Μα πιο πολύ γνωρίζεις τι θυμάσαι,

τι δεν πρόλαβες να δεις, τι ονειρεύτηκες.

Μέσα σου πάντα κλαίει ένα άγρυπνο φεγγάρι

και δεν μπορείς παρά να φτιάξεις ένα σπίτι από λέξεις

για να σωθεί το φεγγαρόφωτο.

Τώρα,

κρατάς τη γενναιοδωρία που φύλαξες

εκεί που η ζωή δεν είναι υποψία.

Το μόνο που ζητάς

είναι οι λέξεις σου πριν λυτρωθούν,

ν’ αντιφεγγίζουν ένα όνειρο αθωότητας

στο υφαντό του χρόνου.