Στο παρόν εκπόνημα γίνεται μια προσπάθεια να τονιστεί το γεγονός ότι ο Πλάτων είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Μέσα από την διαλεκτική του τέχνη και την δραματική μορφή του Σωκράτη, μας προτρέπει να επανεξετάσουμε τις προκαταλήψεις μας και να πορευθούμε στο δρόμο προς την αυτογνωσία. Η κατάσταση της ἀπορίας, την οποία επιφέρει ο πλατωνικός Σωκράτης στους συνδιαλεγομένους του, ανοίγει ένα νοητικό χώρο, ο οποίος επιτρέπει τη θέαση των όντων και του εαυτού υπό ένα διαρκώς νέο φως. Ο κεντρικός ρόλος που παίζουν οι Ιδέες στο πλατωνικό έργο, και ιδιαίτερα η Ιδέα του ἀγαθοῦ, διαφαίνεται από το γεγονός ότι η πραγματικότητα πηγάζει από την συνειδητότητα. Επομένως, επανεξετάζοντας την ύπαρξη ταυτόχρονα την τροποποιούμε. Από το σημείο αυτό αναδύεται η σημασία της φρονήσεως, μέσω της οποίας ο άνθρωπος διακρίνει συνεχώς τον τρόπο με τον οποίο οφείλει να καλλιεργεί την αρετή του. Έτσι μετέχει και ο άνθρωπος στην Ιδέα του ἀγαθοῦ! Ο Σωκράτης, το νέο αυτό παράδειγμα προς μίμιση, τον οποίο βγάζει ο Πλάτων στην σκηνή της φιλοσοφίας, καθοδηγούμενος πάντοτε από την δική του αλήθεια, το δαιμόνιον του, βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση παρουσίας. Η παρουσία αποδεσμεύει το παρόν, έτσι ώστε να μπορεί να ρίξει φως στην αλήθεια της δικής μας ύπαρξης.