Ο Ανδρέας Κεφαλληνός διεισδύει στην ινδική λογοτεχνία από αρχαιοτάτων χρόνων και ανακαλύπτει ότι η έννοια της μορφωμένης και καλλιεργημένης Εταίρας, που πέρα από την ερωτική διάσταση φρόντιζε και για την πνευματική διάπλαση των ανδρών δεν υπήρχε στο ινδικό δράμα, και εισήχθη από τους Έλληνες
