Ο Χο Τσι Μινχ βρέθηκε στο μακεδονικό μέτωπο με τη Γαλλική Αποικιακή Στρατιά την περίοδο 1916 – 1917. Στις αρχές Ιουλίου του 1916 αναλαμβάνει μία απροσδόκητη αποστολή. Η άφιξή του στη Θεσσαλονίκη σηματοδοτεί τη γνωριμία του με την ιστορία της πόλης και των προσώπων της. Μεταξύ αυτών και του Ζακ Βεντούρα. 

Οι τιμές ήταν τόσο ακριβές, λες και κοιμότανε στο Παρίσι ή στη Νέα Υόρκη. Τα πανδοχεία λίγα, ο κόσμος πολύς. Αξιωματικοί, έμποροι, κατάσκοποι, δημοσιογράφοι, όλοι είχανε μαζευτεί σε αυτήν την πόλη. Κι ο πόλεμος τραβούσε, γινόταν κάπου μακριά, έξω, στα βόρεια. Η πόλη έβλεπε στρατιώτες, μπάντες να παιανίζουν, τραυματίες, νοσοκόμες αλλά όχι μάχες. Κέρδιζε από τον πόλεμο, χωρίς να νιώθει τις συνέπειές του. Ακόμα και οι στρατιώτες που πολεμούσαν ήταν ξένοι. Ούτε μοιρολόγια, ούτε νεκροί ανάμεσα στους κατοίκους. Μόνο παρελάσεις και χρήματα. Το μόνο πράγμα που είχε φοβίσει τους κατοίκους της πόλης σε αυτόν τον πόλεμο ήταν το Ζέπελιν, και αυτό πια κείτονταν ψόφιο κουφάρι δίπλα στον πύργο της παραλίας.