Ο ερωτικός κατάδεσμος ήταν η ύστατη, απελπισμένη προσπάθεια του αρχαίου ανθρώπου να προσελκύσει το αντικείμενο του πόθου του. Μην έχοντας από πού να πιαστεί, πιανόταν από τη μαγική δύναμη που ήλπιζε να έχει ο ίδιος του ο λόγος.
ΚΑΤΑΔΕΣΜΟΣ – ΚΥΚΛΑΔΟΣΥΝΗ
Για την ποίηση….
(κατάθεση με αφορμή την παρουσίαση στον «Εύμαρο» αυτών των ποιητικών συλλογών της Μαριανίνας Βεντούρη).
«Η αλήθεια είναι πως έχω μεγάλη ιδέα για την ποίηση, κι αυτό το γελοίο αμάρτημα στον μικρόψυχο καιρό μας, δύσκολα μπορεί να συγχωρεθεί. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω πως, αν απ’ αυτόν τον κόσμο σώζονταν μόνο τα έργα των ποιητών, θα είχε διασωθεί και η ιστορία του ανθρώπου. Αυτό το πιστεύω, ίσως, γιατί νομίζω πως ο ποιητής είναι το μοναδικό ανθρώπινο πλάσμα, που όλα μπορεί να τα ξέρει και τίποτα δεν μπορεί να αποσιωπήσει». >>>
Εν αρχή είναι το κοινωνικό γίγνεσθαι, λέξεις που δανείζομαι από το πόνημα του Γ. Βέη “Για την ποιητική γραφή”. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που καθορίζει τις θεματικές επιλογές των ποιητών· η απόδοση της ατομικής αλλά και της συλλογικής ψυχής· το σημαίνον γεγονός και η διερεύνησή του, αυτή η ακαινοτόμητη εμπειρία του Ποιητικού Νου που έχει το χάρισμα να καταργεί είδωλα και ψεύδη φαινομένων, ενώ ταυτόχρονα δρα ως τάση συντήρησης και επιβίωσης της ανθρώπινης ανάγκης ν’ αντιστρατεύεται τον εξανδραποδισμό του κόσμου. >>>
