Όλος ο µικρόκοσµος της ελληνικής περιφέρειας και, κατ΄ ακολουθίαν, η ίδια η ανθρώπινη φύση, µπροστά σ' ένα µεγεθυντικό φακό. Αντιλήψεις και νοοτροπίες, µοναξιά και σχέσεις εξουσίας, αδυναµίες και πάθη, µέσα από µικρές ανθρωποκεντρικές ιστορίες, µε πολλαπλά νοήµατα που σε κάνουν να σκεφτείς, να προβληµατιστείς ή και να αναθεωρήσεις
Στο πρώτο της πεζογραφικό έργο (εξαιρώντας τα αφηγήματα που δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε περιοδικά και ανθολογίες), στη συλλογή διηγημάτων Μικρές ρωγμές, η Μπανά στρέφεται στην καθημερινότητα, εστιάζοντας σε ιστορίες ανθρώπων κυρίως της ελληνικής περιφέρειας τις οποίες καταγράφει με ρεαλιστική, φωτογραφική σχεδόν, πιστότητα. Η φόρμα της μικροαφήγησης ανταποκρίνεται απόλυτα στο θεματικό της ρεπερτόριο: μικρές ιστορίες της συγγραφέως για «μικρές ιστορίες» ανθρώπων της διπλανής πόρτας – μορφή και περιεχόμενο, δηλαδή, σε οργανική σύζευξη, αποχρώσα συνθήκη της λογοτεχνικής δημιουργίας. >>>
Η Πολύνα Μπανά πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με την ποιητική συλλογή της Η καταφανής εξωστρέφεια των φωνηέντων (Σαιξπηρικόν, 2017), όπου, μέσα από μια εξομολογητική ποίηση, μας άνοιξε εσωτερικά τοπία και ενδοψυχικές θεάσεις. Στις Μικρές ρωγμές (Νίκας, 2022), μια συλλογή σύντομων διηγημάτων, η Μπανά εστιάζει κυρίως σε τοπία διαπροσωπικών σχέσεων και ψυχοκοινωνικών μοτίβων που αναδεικνύουν προβλήματα ... >>>
