Μικρά Ασία και Πόντος,
Καππαδοκία και Κύπρος,
και στο βάθος του Καυκάσου,
οι Καλλάς, τα αδέλφια μας,
διαχρονικά διαρρηγνύουν
τα ιμάτια όλοι τους…
πως απόγονοι είμαστε,
όλοι, Ελλήνων!
Μα έστω κι αν
εμάς μας χωρίζουν
χιλιάδες χιλιόμετρα
και μετράμε αιώνες
από τότε που αφήσαμε,
εκδιωκόμενοι όντες,
τις χαμένες Πατρίδες μας,
μας ενώνουν οι Μαίανδροι
σε φορεσιές και στολίδια
και της γλώσσας της ίδιας μας
οι κοινές της οι ρίζες.
Μας ενώνουν τα έθιμα,
οι χοροί, τα τραγούδια
και τοπωνύμια ανέγγιχτα
που απαράλλαχτα στέκονται
και κρατάνε καλά
στον κόσμο ολόγυρα
διαμέσου του χρόνου!
Φυλή, ο διωγμός δεν γνωρίζει...
Δεν έχει μάτια ο διωγμός,
είναι απρόσωπος...
Χωρίζει μάνες και παιδιά,
γέρους και νιους ποδοπατά,
χωρίς διακρίσεις!
Καθώς γοργά περνά αυτός,
και ό,τι στο διάβα του βρεθεί…
το παρασέρνει!
