«Εμείς μπήκαμε στο ροκ όπως άλλοι μπαίνουν σ’ έναν καθεδρικό ναό, το θυμάσαι Βερνόν; Και η ιστορία μας ήταν ένα ταξίδι στο υπερπέραν. Υπήρχαν άγιοι παντού, δεν ξέραμε μπροστά σε ποιον να γονατίσουμε για να προσευχηθούμε».
Στο δεύτερο μέρος της τολμηρής, βλάσφημης τριλογίας της Βιρτζινί Ντεπάντ ΒΕΡΝΟΝ ΣΟΥΜΠΟΥΤΕΞ που τάραξε τα νερά της γαλλικής λογοτεχνίας, συναντάμε, γύρω από τον άστεγο, πλέον, κεντρικό ήρωα, μια πλειάδα χαρακτήρων που συνιστούν το πολύχρωμο μωσαϊκό του παρισινού περιθωρίου. Με γλώσσα ρεαλιστικά ωμή, η Ντεπάντ δίνει μια εκπληκτική τοιχογραφία της Απάνθρωπης Κωμωδίας μας.
