Στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας και ετοιμάζεστε να ξεφυλλίσετε ο συγγραφέας του, Σεραφείμ Αθανασίου, δεν μεταφέρει με την ξεχωριστή γραφή του αστυνομικές ιστορίες, αλλά τις ιστορίες του αστυνόμου. Του αστυνόμου της Αργαλαστής. Του αστυνόμου που φόρεσε τη στολή του για να την τιμήσει. Μαζί της διένυσε μια μεγάλη επαγγελματική διαδρομή, κατακτώντας θέσεις που σε εκείνους τους μακρινούς από σήμερα καιρούς, ελάχιστοι θα το έπραταν. Ο αγαπημένος κύριος Σεραφείμ -μου επιτρέπει πάντοτε την εν λόγω προσφώνηση, η οποία αβίαστα μου βγαίνει απέναντι στην ευγενέστατη και καλοκάγαθη μορφή του- ρούφηξε κάθε στιγμή της επαγγελματικής του διαδρομής .
Μια ατελείωτη κινηματογραφική ταινία προσώπων, περιοχών και καταστάσεων έχουν μείνει ανεξίτηλα αποτυπωμένες στο μυαλό και στην ψυχή του. Δύσκολα ο κύριος Σεραφείμ, θα ξεχάσει ανθρώπους, που πέρασαν μπροστά από την «κάμερά» του. Όλοι τους, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, είχαν τη θέση τους σε αυτό το προσωπικό του «ντοκιμαντέρ».
Μοναδικός ο τρόπος γραφής του. Ικανός να σε ταξιδέψει ακριβώς εκεί που βρίσκεται την ώρα της συγγραφής η σκέψη του: από μια γειτονιά της Ρόδου, σε ένα καφενείο του Πηλίου ή σε ένα καφενείο του Πηλίου ή σε ένα κεντρικό δρόμο του Βόλου.
Για πολλά χρόνια τώρα, ο ίδιος, με σειρά μοναδικών χρονογραφημάτων και άλλων κειμένων του, που φιλοξενούνται σε δύο ιστορικές εφημερίδες, τον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» και τη «ΡΟΔΙΑΚΗ» έριξε γέφυρα μεταξύ Βόλου και Ρόδου. Οι δύο του «αγάπες» όπως συχνά λέει. Εκεί ανάμεσα, από άγουρο παλικάρι ανδρώθηκε, αναζήτησε, γνώρισε, αγάπησε, δημιούργησε, εξελίχθηκε.
Όπως μέσα από τα δημοσιευμένα στις δύο εφημερίδες άρθρα του, έτσι και μέσα από το βιβλίο του, φωτίζει πτυχές του παρελθόντος. Αποτυπώνει ιστορίες. Κρατά ζωντανές ντοπιολαλιές .Διατηρεί άσβεστα στον χρόνο πρόσωπα και καταστάσεις. Δένει το παρελθόν με το παρόν και οδηγεί στο μέλλον. Άλλωστε, όποιος κοιτάει πίσω του και διατηρεί την επαφή με το παρελθόν, είναι σε θέση να κινείται σταθερά και πετυχημένα προς το μέλλον. Και αυτό ο κύριος Σεραφείμ Αθανασίου το έχει κατακτήσει.
Θησαυρός απέραντος το μυαλό του, καταγραφέας ξεχωριστών στιγμών η ψυχή του. Και αυτές ξεδιπλώνει στις σελίδες του βιβλίου του. Η μάλλον μέρος αυτών, καθώς είναι αστείρευτες, αφού δεν προσπερνά τίποτε στο διάβα της ζωής του. Απεναντίας, σαν σφουγγάρι τραβά τις εικόνες της καθημερινότητάς του για να τις φυλάξει στο προσωπικό του θησαυροφυλάκιο. Στιγμές που άλλοτε σε κάνουν να γελάς και άλλοτε να κλαις. Να ταξιδεύεις, να γνωρίζεις να αναπολείς.
Αυτό το πολύτιμο θησαυροφυλάκιο γνώσεων, σκέψεων και εμπειριών ζωής ανοίγει στους αναγνώστες του ο αγαπημένος κύριος Σεραφείμ, κρατώντας αέναα ζωντανές ανθρώπινες ιστορίες. Παραμένοντας πάντα αειθαλής συγγραφέας, έμπειρος παρατηρητής της ζωής και του ανθρώπου και αιώνια αστείρευτος και νέος.
Αφήνει πίσω του, με αυτό το πόνημα ψυχής, ανεξίτηλες στον χρόνο και αδιάβατες στην φθορά ολοζώντανες δικές του μνήμες για να γίνουν και δικό μας κτήμα.
Από τον πρόλογο του βιβλίου.
Βάσω Σαμακοβλή
δημοσιογράφος
διευθύντρια σύνταξης της εφημερίδας ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ