Οι δύο εισηγήσεις επιχειρούν να περιγράψουν τις διαφορές αλλά και διαχρονικές ομοιότητες αυτού που αποκαλείται 'παλιό' και 'νέο' σχολείο με στόχο να ανιχνεύσουν από κοινού τις προοπτικές εξέλιξής του ως θεσμό.. Η πρώτη επικεντρώνεται σε μια σύντομη περιγραφή της αντίληψής μας για το τι είναι το σχολείο, προχωρά στην ανάλυση της παιδαγωγικής του εξέλιξης και των σύγχρονων χαρακτηριστικών του και καταλήγει στην περιγραφή των αντιφάσεών του, τις οποίες οι εκάστοτε μεταρρυθμίσεις επιδιώκουν να υπερβούν. Η δεύτερη επικεντρώνεται στον δάσκαλο και τη διδασκαλία. Αφού διαπιστώσει ότι αυτά αποτελούν την ψυχή του σχολείου, συνδιαλέγεται με τον κλασικό ερώτημα, αν η παιδαγωγική αποτελεί επιστήμη ή τέχνη και καταλήγει στη σχέση παιδαγωγικής, διδακτικής, παιδιού και παιχνιδιού, κατανομάζοντάς την ως τη μέγιστη θεωρητική και πρακτική σύζευξη του νέου σχολείου.