Αργεντινή, 1975. Δυο κρατούμενοι στο ίδιο κελί. Μια αλλόκοτη απόπειρα συμβίωσης ενός αντικαθεστωτικού και ενός ποινικού, που μόνο στο διεστραμμένο μυαλό κάποιου κυνηγού κεφαλών της τότε λανθάνουσας δικτατορίας θα μπορούσε να έχει κάποιο νόημα. Η φυλακή, όμως, έχει τους δικούς της νόμους. Μέσα στους τέσσερις τοίχους του κελιού, θα βρεθεί χώρος για ακροβατικά πετάγματα της φαντασίας και ελεύθερες καταδύσεις στις σκοτεινές υπαρξιακές ατραπούς. Και για έναν ιστό, που υφαίνεται με σκοπό άλλοτε να παγιδέψει και άλλοτε να αγκαλιάσει τρυφερά.
Το Φιλί της Γυναίκας-Αράχνης γράφεται το 1976 στο Μεξικό, όπου έχει καταφύγει ο συγγραφέας προκειμένου να γλιτώσει από τις απειλές της διαβόητης παραστρατιωτικής οργάνωσης Triple A.
Το μυθιστόρημα ήταν απαγορευμένο στην Αργεντινή μέχρι το 1985.
Ο Αργεντινός συγγραφέας Μανουέλ Πουίχ (1932-1990), επαναστάτης κι εξεγερμένος σε όλη του την ταραχώδη ζωή, υπέστη αλλεπάλληλες διώξεις, που δεν στόχευαν μόνο τα πολιτικά του πιστεύω (αριστερός), αλλά και τη σεξουαλική του ταυτότητα (ομοφυλόφιλος). Στο Φιλί της γυναίκας-αράχνης (μτφρ. Ασπασία Καμπύλη, εκδ. Carnivora), που λαμβάνει χώρα το 1975 σε μια φυλακή της Αργεντινής, καταθέτει μεταμφιεσμένο σε μυθιστόρημα ένα σημαντικό κομμάτι της εμπειρίας του, υπαρξιακής και πολιτικής, παρακολουθώντας δυο αντιθετικούς χαρακτήρες, με κοινό όμως και αδιαπραγμάτευτο το αίτημά τους για ελευθερία. >>>
