Μια βαρκούλα διαλέγει να μένει κοντά σε όσους αγαπά. Όμως η καρδούλα της σκιρτά για ένα έρωτα δυνατό σαν αυτόν που τη γέννησε. Ονειρεύεται να ανοίξει πανιά για μέρη μακρινά. Και, ξέρεις, «όταν τα μάτια της καρδιάς βλέπουνε πού μπορούν να φτάσουν, τότε το ταξίδι έχει ήδη ξεκινήσει». Αλλά πώς αποχαιρετάς αυτό που λατρεύεις; Ένα πολύτιμο φυλαχτό θα έρθει όταν το έχει πραγματικά ανάγκη να της θυμίσει ότι όποιον αγαπάς τον έχεις πάντα μέσα σου. Και σου εύχεται πάντα «καλό ταξίδι». Γιατί, ένα ταξίδι είναι η ζωή, βαρκούλα μου
Δυο φορές μαμά, δυο βαρκούλες έχω την τύχη να έχω αγκαλιά
Πίσω από ένα παραμύθι, μια αλήθεια αχνοφαίνεται. Η Νικολέττα Λέκκα γράφει το δικό της παραμύθι για το Ταξίδι της ζωής μας. Κοιτάζει «ψηλά και μέσα της» και μας ξεναγεί στον κόσμο της· αυτόν που απλώνεται γύρω της και λάμπει και τον άλλον που κρύβεται μέσα της, στα σκοτεινά αυλάκια του μυαλού και στα άδυτα της ψυχής, όπου βρίσκουν χώρο και φωλιάζουν τα δύσκολα για να απαντηθούν ερωτήματα. >>>
