Η αρχαία ελληνική κωμωδία άκμασε κυρίως μεταξύ του πέμπτου και του τρίτου αιώνα π.χ. στην αττική αλλά και εκτός αυτής. Ο Αριστοφάνης και ο Μένανδρος είναι οι πιο γνωστοί κωμικοί ποιητές και οι μόνοι των οποίων έργα διασώζονται ακέραια. διασώζονται, ωστόσο, και πολλές εκατοντάδες αποσπάσματα από έργα δεκάδων άλλων κωμωδιογράφων. Ο τόμος αυτός προσφέρει μια ενημερωμένη και εξαιρετική εισαγωγή: παρουσιάζει συνολικά το είδος της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας, εξετάζει ζητήματα πηγών (γραμματειακών και αρχαιολογικών) και συνδυάζει θέματα λογοτεχνικής κριτικής με τη μελέτη του κοινωνικού, ιστορικού και παραστασιακού πλαισίου. Παρέχει έτσι μια πλήρη εικόνα της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας κάτω από το πρίσμα διαφορετικών επιστημονικών προσεγγίσεων. Ο πρωτότυπος αγγλικός τόμος έχει ήδη διαγράψει μια εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία ως εγχειρίδιο αναφοράς και ως αφετηρία νέων ερευνητικών εργασιών. Ο μεταφρασμένος στα ελληνικά τόμος συνεχίζει την πορεία αυτή απευθυνόμενος τόσο στο ευρύ κοινό όσο και σε φοιτήτριες και φοιτητές και σε ερευνήτριες και ερευνητές του αρχαίου κόσμου, του δράματος, της κωμωδίας και του θεάτρου.
