Η νοσταλγία της απώλειας

Διηγήσεις

Γρηγοριάδης, Θεόδωρος

Κυκλοφορεί

ISBN: 978-960-16-9944-8

Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα, 5/2022

1η έκδ. || Νέα

Σειρά: Διηγήματα

Γλώσσα: Ελληνική, Νέα

€ 13.70 (περ. ΦΠΑ 6%)

Βιβλίο, Χαρτόδετο

14 x 21 εκ., 288 σελ.

Περιγραφή

Οι τριάντα µία διηγήσεις είναι αφηγήσεις προσωπικές, ιστορίες φίλων και περαστικών, εξιστορήσεις που φανερώθηκαν µέσα από καταχωνιασµένα σηµειωµατάρια και το καταστάλαγµα της ζωής. Καταστάσεις πραγµατικές και φανταστικές, ανοµολόγητες και παρανοηµένες, για ανθρώπους που δοκιµάστηκαν στα όρια της ζωής τους. Κοινά στοιχεία των διηγήσεων η µνήµη, ο πόνος και η απώλεια, οι εµµονές του έρωτα, τα ανθρώπινα παθήµατα. Οι διηγήσεις, σύνοψη και απόσταγµα ζωής, αποτελούν µια αποσπασµατική μυθοπλασία. Ως αφηγητής δεν θέλησα µόνο να περιγράψω και να στοχαστώ, αλλά να εκτεθώ, να µιλήσω µε ειλικρίνεια, να διηγηθώ ανυπόκριτα µε συγκίνηση και αυτοσαρκασµό, αναζητώντας τη µοναδικότητα του εαυτού µας και την επαφή µε τον αναγνώστη στη χαοτική εποχή µας. Άραγε πόσο αποκαλυπτόµαστε µέσα από τα λόγια και τις ιστορίες µας; Και πότε η ανάκληση µιας ιστορίας γίνεται εκµυστήρευση µε όλο της το κόστος και όχι απλώς η νοσταλγία της απώλειας;
Θ.Γ.

Βιβλιοκριτικές

Μαρίνος, Διονύσης, «Ελσίνκι» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη – Μια αγάπη κόντρα σε όλους και σε όλα, bookpress, 04/06/2024

Πώς να είναι, άραγε, η αληθινή αγάπη; Να εξαρτάται από την καθημερινή συνάφεια; Να χρειάζεται την ύπαρξη μιας απτικής σχέσης; Να πρέπει να έχει συνέχεια μπροστά της το έτερο αγαπητικό μέλος ώστε η μορφή του να την κατακλύζει ολοπόρφυρη; Στο μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη Ελσίνκι (εκδ. Πατάκη) αυτή η αγάπη, αυτή η παράξενη αγάπη (μου έρχεται στο μυαλό, αίφνης, το «Τhis love» του Craig Armstrong με τη μελίρρυτη φωνή της Ελίζαμπεθ Φρέιζερ) μπορεί να ανθίσει κόντρα σε κάθε νόμο, κάθε σύνορο, κάθε κοινωνική σύμβαση και κάθε φυλή. >>>

Δημητριάδου, Διώνη, Θεόδωρος Γρηγοριάδης: «Η νοσταλγία της απώλειας», diastixo, 17/02/2023

Η ζωή μας είναι ένας περιπλεγμένος ιστός από ιστορίες που μας συνδέουν με το παρελθόν και τις ζωές των άλλων, αλλά και μας παγιδεύουν μέσα στους χιλιάδες τους αδιόρατους κόμβους. (σ. 114) Τριάντα μία διηγήσεις γραμμένες στο διάστημα 2020-21, μέσα δηλαδή στη σκληρή καραντίνα της απομόνωσης και του φόβου, αποτελούν την πρόσφατη πεζογραφική κατάθεση του Θεόδωρου Γρηγοριάδη, ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς, που εμπιστεύεται τις προσωπικές ιστορίες (δικές του ή των άλλων) ως αφορμή για την εντέλει επινοημένη μυθοπλασία των αφηγήσεών του και των διηγημάτων του. >>>

Περαντωνάκης, Γιώργος Ν., «Η νοσταλγία της απώλειας» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη – Τα βιώματα δεν είναι πάντα πραγματικά, bookpress, 04/11/2022

Έχω την εντύπωση ότι τα διηγήματα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη αποδίδουν καλύτερα τη συγγραφική του ιδιοπροσωπία σε σχέση με τα μυθιστορήματά του. Κι ίσως ευρύτερα, ξεκινώντας από τα είδη που καλλιεργεί ο Καβαλιώτης συγγραφέας, θα μπορούσα να πω ότι είναι χαρακτηριστικό γενικότερα της πεζογραφίας μας να βρίσκει στο διήγημα ευκολότερα τον βηματισμό της, ενώ στο μυθιστόρημα συχνά να φαίνεται ότι κωπηλατεί σε ανοιχτή θάλασσα της οποίας δεν ξέρει απόλυτα τα μυστικά. >>>

Κοντολέων, Μάνος, «Η νοσταλγία της απώλειας» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη , bookpress, 01/06/2022

Θεωρώ τον Θεόδωρο Γρηγοριάδη ως έναν από τους πλέον σημαντικούς συγγραφείς μας. Με τα δεκαοκτώ, έως σήμερα, βιβλία του (κυρίως μυθιστορήματα, αλλά και διηγήματα όπως και θεατρικούς μονολόγους) έχει πλέον με σαφήνεια χαράξει τη δική του πορεία στην σύγχρονη ελληνική πεζογραφία. Το κεντρικό χαρακτηριστικό που τον διακρίνει είναι οι –συχνά τολμηρές, μα πάντα αποτελεσματικά διεισδυτικές– προσεγγίσεις του σε ανθρώπους που ζουν ή δίπλα μας ή και κάποτε στην «πίσω αυλή του σπιτιού μας». >>>

Add: 2022-05-19 10:00:06 - Upd: 2025-01-14 12:04:12