Όταν η Ελληνοαμερικανίδα δρομέας Alexi Pappas ήταν τεσσάρων ετών, αυτοκτόνησε η μητέρα της, ένα τραγικό γεγονός που άλλαξε δραστικά την πορεία της ζωής της και την έκανε να αναζητά γυναικεία πρότυπα. Οι αθλήτριες ήταν από τις πρώτες γυναίκες που θαύμασε η Pappas κι έτσι γεννήθηκε το ολυμπιακό της όνειρο. Ταυτόχρονα, είχε και δημιουργικές ανησυχίες: Ήθελε να γυρίσει ταινίες και να γράψει. Παρά τις αναποδιές και τις δυσκολίες, η Pappas δεν άφησε τίποτα να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο της μέχρι να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Μέσα στην ίδια χρονιά, το 2016, έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες και πρωταγωνίστησε στην πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους, όπου συμμετείχε επίσης στο σενάριο και στη σκηνοθεσία.

Όμως οι μεγάλες επιτυχίες είχαν υψηλό τίμημα για την ίδια – μαζί με τη χαρά ήρθε και η θλίψη. Στη Γενναία, η Pappas μοιράζεται άφοβα και ειλικρινά τη μάχη της με την κατάθλιψη και περιγράφει πώς βγήκε στη φωτεινή πλευρά της ζωής ως χειραφετημένη γυναίκα. Ασυγκράτητη, πληθωρική και πάντα διασκεδαστική, η Γενναία αναδεικνύει τη χαρακτηριστική, γοητευτική φωνή της Pappas, η οποία αφηγείται τα ορόσημα της ζωής της μέχρι τώρα και τα μαθήματα που τροφοδότησαν την καριέρα της, τόσο ως αθλήτριας όσο και ως δημιουργού.

Οι εμπειρίες της Pappas αποκαλύπτουν πώς μπορούμε όλοι μας να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, να γίνουμε φίλοι με τον πόνο, να γιορτάσουμε τη νίκη, να απολαύσουμε την πίστη των συνοδοιπόρων μας και να διεκδικήσουμε το μερίδιό μας στη χαρά. Εν ολίγοις: πώς ο καθένας μας μπορεί να γίνει γενναίος.