Μια μέρα με κάλεσε στο σπίτι της η Τούλα η Καμπίτσα για να μου δείξει το καινούριο της φουστάνι.
– Ξέρεις ποιος μου το αγόρασε; με ρώτησε.
– Ο πατέρας σου.
– Με τι λεφτά;
– Τότε ο παππούς σου.
– Αφού είναι πεθαμένος.
– Θα μου το πεις ή θα σηκωθώ να φύγω;
– Το Ζάχο το Μπουχό τον θυμάσαι;
– Εκείνον που έκλεβε τα αυγά;
– Εσύ έκλεβες τα αυγά, αυτός έκλεβε τις κότες.
– Και γιατί πρέπει να τον θυμηθώ;
– Γιατί αυτός μου το αγόρασε.
– Πολύ έξυπνο παιδί ο Ζάχος ο Μπουχός. Την τελευταία φορά που τον είδα είχε κλέψει ένα μοσχάρι.
– Από τότε πέρασαν είκοσι χρόνια.
– Και πώς τα μέτρησες, αφού εσύ δεν ξέρεις από αριθμητική;
