Στο παρόν έργο παρουσιάζεται και αναλύεται το πάντοτε επίκαιρο πρόβλημα της πληρεξουσιότητας, η οποία κατ’ εξαίρεση δεν μπορεί να ανακληθεί από τον πληρεξουσιοδότη. Και σε αυτή την έκδοση διατηρείται η συστηματική διάρθρωση των προηγούμενων εκδόσεων και το περιεχόμενο εμπλουτίζεται με τις νεότερες εξελίξεις, ιδίως σε επίπεδο νομολογίας. Λαμβάνοντας υπόψη την σπουδαιότητα των μεταβολών και τον εντοπισμό τους από τον μελετητή και κυρίως τον νομικό της πράξης, σε επίπεδο διαχρονικού δικαίου, οι νεότερες εξελίξεις παρουσιάζονται συστηματικά και συγκεντρωμένα σε ξεχωριστές παραγράφους με σκοπό τον άμεσο εντοπισμό τους, την παρακολούθηση και την κατανόησή τους.

Το έργο αποτελείται από την Εισαγωγή, το πρώτο και το δεύτερο μέρος και τα συμπεράσματα. Στην Εισαγωγή τίθεται η προβληματική της αμετάκλητης πληρεξουσιότητας και ακολουθεί ιστορική αναδρομή και συγκριτική επισκόπηση. Ακολουθεί το Α’ και Γενικό Μέρος με την έννοια, τις προϋποθέσεις, την έλλειψη προϋποθέσεων, τα αποτελέσματα και την παύση της αμετάκλητης πληρεξουσιότητας. Ιδιαίτερη σημασία δίδεται όχι μόνον στην ανάλυση του συμφέροντος του πληρεξουσίου ή τρίτου που δικαιολογεί μία τόσο ισχυρή δέσμευση, αλλά και στην ειδικότητα της πληρεξουσιότητας και στην παραίτηση του πληρεξουσιοδότη από την ανάκληση. Εξετάζεται, επίσης, η σχέση με το διορισμό μεταπληρεξουσίου και ασκείται κριτική στην κρατούσα γνώμη για την ανάκληση και της αμετάκλητης πληρεξουσιότητας εξαιτίας σπουδαίου λόγου. Στο Β’ και Ειδικό Μέρος εξετάζονται ειδικές μορφές που εμφανίζονται στην πράξη, όπως στο προσύμφωνο και στην ανέγερση οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής. Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στην κληρονομητή ή τη μεταθανάτια αμετάκλητη πληρεξουσιότητα, το κύρος της οποίας έχει αμφισβητηθεί. Το έργο κλείνει με εκτεταμένα συμπεράσματα και αναλυτικά ευρετήρια.