Η Λίγκα των Ευγενών Αγροίκων είναι ένα µυθιστόρηµα που δεν διστάζει ν’ αφηγηθεί την τραγελαφική εκδοχή της ζωής που δεν εξωραΐζεται από µεγαλειώδεις και ροµαντικές ιδέες ούτε από την επίκληση βαθύτερων και υπερβατικών νοηµάτων στην καθηµερινότητα των ανθρώπων. Εδώ, περιγράφεται η ζωή όπως είναι – µια περιπέτεια χωρίς κανόνες. Η οποία ξετυλίγεται µέσα στο κακοφορµισµένο κοινωνικό περιβάλλον του εκπολιτισµού των ενστίκτων: σ’ αυτό, η νοµιµότητα, η εντιµότητα, η ηθική αριστεία και αρετή και τα ευγενή συναισθήµατα εκπίπτουν ή παραµερίζονται, και στη θέση τους ανορθώνονται η έλλειψη γούστου, η υποκρισία, η εξουσία που επιβραβεύει και προστατεύει τη διαπλοκή και την κάθε λογής παρανοµία, ο ατοµισµός, τα λαδώµατα, οι εκπορνεύσεις και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι. Στο µυθιστόρηµα, τον ρόλο των στρεβλών συνειδήσεων και των εκπολιτισµένων ενστίκτων αναλαµβάνουν οι «ευγενείς αγροίκοι», µια οµάδα από παρίες που οι ευτελείς ζωές τους χορογραφούνται ως µια λαϊκή οπερέτα των υψηλών τους επιδιώξεων, και δίνουν στον αναγνώστη έναν συνοπτικό «οδηγό χρήσης της παρακµής». Πού καταλήγει όλο αυτό; Στην αυτοσαρκαστική αυτογνωσία ότι εκείνο που µετράει στη ζωή είναι ο αισθητισµός της: όχι τα µεγάλα λόγια αλλά οι εκλεπτυσµένες απολαύσεις, χωρίς να λογαριάσει κανείς το τίµηµά τους και κατανοώντας ότι δεν έχουν κάνα ιδιαίτερο νόηµα πέραν του αυτονόητου.