«ο πυγμάχος θέλει να χαϊδέψει

μα δεν υπάρχει κανείς να του βγάλει τα γάντια»

Ο τρυφερούλης νεκροτόμος δεν έβγαλε Ιατρική, μα έχει αποστηθίσει σώμα. Δεν αγάπησε άλλωστε ποτέ το διάβασμα. Πάντοτε χάιδευε παρά διάβαζε. Έτσι, έμαθε να λέει την αφή, όπως λένε άλλοι τον καφέ και τα χαρτιά.

Ούτε τους αστερισμούς μελετά ο τρυφερούλης νεκροτόμος, μα όποτε σχολάει από τα μπαρ που ξενυχτάν οι πικραμένες καρδιές, σηκώνει μ` αγωνία το βλέμμα του αναζητώντας το άστρο που καταργεί το εγώ και ρηματοποιεί το μαζί.Και το ακολουθεί, μάγος μαζί και μαγεμένος.

Ο τρυφερούλης νεκροτόμος τιμά τη μνήμη του έρωτα όχι τη μέρα του αγίου βαλεντίνου μα τη νύχτα του αγίου βαρθολομαίου, γιατί ξέρει τον έρωτα, ξέρει και το θάνατό του. (Άραγε γι` αυτό επιμένει να γράφει το κρεββάτι με δύο βήτα; Ένα του βαλεντίνου κι ένα του βαρθολομαίου;)

Η ποίηση του γιώργου δομιανού γράφεται απλά για να τιμήσει τον πόλεμο κατά της λήθης.

Ο τρυφερούλης νεκροτόμος είναι η τρίτη και φαρμακερή ποιητική συλλογή του γιώργου δομιανού,που εξαφανίστηκε σχεδόν άμα τη εμφανίσει. Τώρα επανεκδίδεται αναθεωρημένη από την Κάπα Εκδοτική.

(ο γιώργος δομιανός έχει εκδώσει τρία βιβλία. «Δεν είναι η εποχή των κερασιών» το 2015, «Πάσα Ανάσα» το 2017 και την πρώτη έκδοση του «Τρυφερούλη Νεκροτόμου» το 2019. Επίσης το καλοκαίρι του 2019 ανέβηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών η παράσταση του «Φθογγικά Πάθη»)