Αν και η έρευνα στο εξωτερικό έχει διανύσει πολύ δρόμο πάνω στο θέμα της «κατά τη σάρκα» ιουδαϊκότητας του Ιησού Χριστού, στην Ελλάδα αυτή είναι ακόμη σε αρχικό στάδιο. Τούτο το κενό επιχειρεί να καλύψει αυτή η μελέτη. Εδώ παρουσιάζεται υλικό που δείχνει τον βαθιά ιουδαϊκό τρόπο σκέψης του Διδασκάλου από τη Γαλιλαία, την αψεγάδιαστη ευσέβεια και το σεβασμό του απέναντι στον Μωσαϊκό Νόμο. Ουδέποτε ο Ιησούς καταφέρθηκε ή αμφισβήτησε την Τορά. Αντίθετα, υποστή- ριξε την ανάγκη τήρησης όλων των εντολών και το άθικτο αυτής. Εντάσσοντας τον ίδιο, τις διδαχές και τους τρόπους του, καθώς και τα Ευαγγέλια, στο ιουδαϊκό πνεύμα της εποχής εκείνης, αναδεικνύεται ο ιουδαϊ- κός τους εαυτός και η ανάγκη για πληρέστερη μελέτη όλων αυτών των μάλλον παραμελημένων στη χώρα μας όψεων της διδασκαλίας του Κυρίου. Για αυτούς τους λόγους, εξετάζεται υλικό για τον Λόγο, τον davar, τη Shekinah και τον Memra και όλα συνδέονται με τη σκηνή του Μαρτυρίου, τον ναό και την περίτεχνη θεολογία που τον διαπότιζε. Παρουσιάζεται υλικό για τον «υιό του ανθρώπου», για τη βαθύτερη σημασία των θαυμάτων του, για την ιουδαϊκότητα της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας, για το αίνιγμα της ηχηρής απουσίας των Εσσαίων από τα Ευαγγέλια, την αποκατάσταση του λαού Ισραήλ και του κόσμου, καθώς και για τον αποκαλούμενο «διαχωρισμό των οδών», όταν Χριστιανοί και Ιουδαίοι χώρισαν οριστικά τα μονοπάτια τους. Τα δύο αδημοσίευτα έως τώρα Παραρτήματα, για το βάπτισμα στον αρχαίο κόσμο και τη «μυστική» γλώσσα στο Β΄ Κορ 12,1-4, συνδυάζουν την ανάλυση και την κάθετη ματιά με τη σύνθεση και τη μακροσκοπική θέαση, προσφέροντας πολύτιμα στοιχεία για μια πληρέστερη κατανόηση σημαντικότατων στην έρευνα όρων, προσώπων και θεμάτων.