Η λογοτεχνία είναι μια ψυχρή και κακότροπη νύφη. Τους αγκαλιάζει μεν όλους όταν πέσει η νύχτα, ερωτοτροπεί ασύστολα μαζί τους, αλλά κάθε καινούργιο πρωϊνό είναι έτοιμη να τους παραδώσει στη λήθη, προκειμένου να υποδεχτεί το ίδιο κιόλας βράδυ τον επόμενο εραστή της. Και οι συγγραφείς το γνωρίζουν εκ προοιμίου, αλλά συνεχίζουν να συρρέουν στη θύρα της, ευελπιστώντας ότι θα είναι εκείνοι που θα τη γοητεύσουν, θα τη τιθασεύσουν και εκείνη θα τους ανταμείψει με δόξα και διάρκεια πολλών χρόνων. >>>
