Προϊόν ακραίας βούλησης αλλά και απόλυτης διαθεσιμότητας προς τη μυθοπλαστική δύναμη του τυχαίου, το «Ανάπτυγμα βατράχου» καταγράφει την απρόοπτη αλλά εντελώς πιθανή συνάντηση δύο θαλασσών, του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού με τα νερά της Μεσογείου, και των ανθρώπων τους. Στο περιθώριο αυτού του συναπαντήματος, ο Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν διασταυρώνεται με τους Υδραίους ναυτικούς, η νευροεπιστήμη με τον ερμητισμό, το κρανίο του Γιόρικ με τους Νορβηγούς μεταλλωρύχους κι ένα αμφίβιο μεταμορφώνεται σε παπαγάλο και τούμπαλιν. Ο ελεύθερος συνειρμός μοχλεύεται από την αναγνωστική ανεξιθρησκεία της συγγραφέως και το χιούμορ διαπερνά ένα έργο που, πάνω απ’ όλα, είναι ένα πανηγύρι της γλώσσας.
