Πίσω στην πλάτη μου έπλεξαν τα χέρια

και με δέσανε στον πάσσαλο απ’ τα μαλλιά μου.

Φωτιά ήμουν, στη φωτιά επέστρεψα, 

φωτιά ξανά να γίνω. 

Και έγινα ποιήτρια.

Η Μπρονισλάβα Βάις γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου 1908 ή στις 10 Μαΐου 1910 σε ένα περιπλανώμενο καραβάνι που επέστρεφε για να ξεχειμωνιάσει στην Πολωνία. Μια Εβραία θα τη διδάξει γραφή και ανάγνωση, κι έτσι μέσα της θα γεννηθεί η ποίηση, ως πηγή ζωής, όπως συμβαίνει με όλους τους αληθινούς ποιητές. Το 1949, όταν ο Γιέρζι Φιτσκόφσκι κυνηγημένος από τη μυστική αστυνομία κρύβεται στον καταυλισμό της φυλής της, θα γοητευτεί από το τρυφερό της πνεύμα και θα αναλάβει να μεταφράσει και να επιμεληθεί τα ποιήματά της. Η Μπρονισλάβα Βάις άφησε λιγοστό ποιητικό έργο και πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 1987, ωστόσο στη συνείδηση των Πολωνών παραμένει μια σπουδαία ποιήτρια, γεγονός εξαιρετικά σημαντικό αν αναλογιστούμε την κατάσταση στη σημερινή Πολωνία.

Το βιβλίο Παπούσα, βασισμένο στη ζωή της, αλλά και τριών μαγισσών που η καθεμιά τους σημάδεψε την εποχή της με την «ανίερη» συμπεριφορά της, είναι ένα ποιητικό έργο που υμνεί την αξία της ζωής, την ύπαρξη, τη χαρά, τον έρωτα, αποτίοντας φόρο τιμής στη σπουδαία αυτή μα άγνωστη ποιήτρια. Παράλληλα στην αφήγηση πλέκονται γεγονότα όπως το Ολοκαύτωμα των Τσιγγάνων, μια άγνωστη πανδημία που αποδεκάτισε τη φυλή της, η αγάπη της για τη φύση, πανανθρώπινα υπαρξιακά ερωτήματα, ενώ περιέχονται σπαράγματα από το άγνωστο έργο της Μπρονισλάβα Βάις, της Παπούσα, όπως την αποκαλούσαν οι δικοί της. 

Ένα στέρεο ποιητικό ανάγνωσμα που θα συγκινήσει με την τρυφερότητά του και τη σκοτεινιά της ανθρώπινης εμπειρίας που καταφέρνει η ποίηση να μετατρέψει σε φως.