Το διαχρονικό ζήτημα της μη συμμόρφωσης της διοίκησης στις δικαστικές αποφάσεις έχει απασχολήσει έντονα τις τελευταίες δεκαετίες την εθνική έννομη τάξη, καθώς αποτελεί μία συνήθη πρακτική με δυσμενείς συνέπειες εις βάρος των εννόμων συμφερόντων των πολιτών.

Στο παρόν βιβλίο αναλύεται το νομικό πλαίσιο για την υποχρέωση συμμόρφωσης της διοίκησης, καθώς και τα αναφυόμενα ζητήματα που ανακύπτουν από τη μη συμμόρφωση. Η μελέτη των αποφάσεων των ειδικών Επιτροπών Συμμόρφωσης του Συμβουλίου της Επικρατείας του Ν. 1470/1984, καθώς και των μετέπειτα τριμελών συμβουλίων Συμμόρφωσης του Συμβουλίου της Επικρατείας και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων βάσει των διατάξεων του Ν. 3068/2002, αναδεικνύει την σημαντική συμβολή τους για την διαμόρφωση θέσεων ως προς την ουσιαστική συμμόρφωση και εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων.

Η καθοριστική επίδραση της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην εσωτερική έννομη τάξη, μέσω της παραβίασης του άρθρου 6 παρ.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), αποτυπώνεται στις νομοθετικές προσπάθειες εκσυγχρονισμού, βελτίωσης και ταχύτερης απονομής της διοικητικής δικαιοσύνης.

Ειδικό κεφάλαιο αφιερώνεται στην ουσιαστική συνδρομή του Συνηγόρου του Πολίτη, προς την επιτυχή έκβαση υποθέσεων που αφορούν τη μη συμμόρφωση της διοίκησης όχι μόνο στις αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων, αλλά και στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ για την παραβίαση της ενωσιακής νομοθεσίας.

Μέσα από την ανάγνωση του χρήσιμου αυτού πονήματος για τους νομικούς της θεωρίας και της πράξης, ευκταίο θα ήταν, μέσω του εκσυγχρονισμού και της εύρυθμης λειτουργίας της διοίκησης εν γένει, να διασφαλιστούν η τήρηση της νομιμότητας, η απόδοση της δικαιοσύνης και η εμπέδωση των αρχών ενός σύγχρονου κράτους δικαίου.