Στις 8 Σεπτεμβρίου ώρα 20.15 ακριβώς, μια γυναίκα έτρεξε πανικοβλημένη στην παραλιακή λεωφόρο, μες στα αίματα και φώναζε αλλοπρόσαλλα: «Βοήθεια, βοήθεια!!! Είχαμε ατύχημα…».
Δεν υπήρχε ιδιαίτερη κίνηση στη λεωφόρο, γιατί τις Κυριακές, και ειδικά αργά, όλοι μαζεύονταν στα εστιατόρια και τα παγωτατζίδικα και τρώγανε.
Η παρέα πήγαινε βολτούλα με το φορτηγάκι. Παρά λίγο να την πατήσουνε, καθώς ο οδηγός την είδε τελευταία στιγμή. Κατατρόμαξαν και κατέβηκαν και οι πέντε κάτω να δούνε τι συμβαίνει.
«Τι πάθατε, κυρία;».
Τους κοίταζε κλαμένη και ματωμένη και δεν μπορούσε να απαντήσει. Φαινόταν να έχει ζήσει την πιο δύσκολη εμπειρία της ζωής της.
«Ατύχημα με τ’ αυτοκίνητο», κατάφερε να ψελλίσει.
«Πού έγινε το ατύχημα;», τη ρώτησε ο πιο ψηλός της παρέας.
Εκείνη, έχοντας μια μόνιμη ρυτίδα στο πρόσωπο από τη φρίκη, δεν κατάφερε να απαντήσει ξανά αλλά άρχισε να προχωράει μπροστά, αργά στην αρχή και στη συνέχεια τρέχοντας, και αυτόματα
στη στροφή του δρόμου έκανε έναν απότομο ελιγμό και χάθηκε στον γκρεμό, με τα παιδιά να την ακολουθούν ξωπίσω προσπαθώντας να καταλάβουν τι ήθελε να τους δείξει.