Στην Πολιτεία του Αισώπου που είχε δάση και λιβάδια, ποτάµια και λίµνες, βουνά και θάλασσες, ζούσε και ο Αίσωπος. Από το παράθυρο του σπιτιού του παρακολουθούσε ζώα µικρά και µεγάλα να συζητούν, να µαλώνουν, να γλεντούν, να χαίρονται και να θυµώνουν. Έπειτα έπαιρνε το φτερό του, το βουτούσε στο µελάνι και κάθε φορά µια νέα ιστορία γέµιζε το χαρτί.
Έτσι έγινε και µε την Αλεπού και τον Πελαργό, που δείπνησαν µαζί δύο φορές. Το φαγητό ήταν πολύ νόστιµο. Γιατί όµως ένας απ’ τους δυο έµενε κάθε φορά νηστικός;
