Ηπιο όμορφη ώρα. / Μη ρωτάτε γιατί. / Αγγελούδι δεν είναι
μ’ αγγελούδι όμως μοιάζει· / μια μικρή μπεμπεκούλα
δέστε πώς με κοιτάζει! / Στην αθώα ματιά της
κάποια αχτίδα πλανιέται / κι’ έν’ αστέρι καινούργιο
λες μαζί της γεννιέται. / Ναι το ξέρω – καθένας μας
έτσι αθώος γεννήθηκε· / μα… καθένας πλανήθηκε
στα πυκνά τα σκοτάδια / κι όταν –φευ– το θυμήθηκε
η καρδιά του ήταν άδεια· / κι ίσως νάταν αργά.

Έτσι αρχίζει η τελευταία επιστολή του τελευταίου αγωνιστή της ΕΟΚΑ που απαγχονίστηκε από τους Βρετανούς στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, τις πρώτες ώρες της 14ης Μαρτίου 1957. Το όνομά του ήταν Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Ήταν 19 ετών. Ήταν ο ένατος νεκρός της αγχόνης.

Έτσι τελειώνει η τελευταία επιστολή: Σας φιλώ όλους… γραπτώς και εξ αποστάσεως. Ευαγόρας. Σε αυτή την απόσταση αντιγράφω μερικά πράγματα.