Στις 16 Απριλίου 2004 οι καλόγεροι σε μια μονή στο Άγιον Όρος ανακαλύπτουν έντρομοι μέσα σε κελί ένα πτώμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μέρος αυτό για πάνω από 1.000 χρόνια απαγορεύεται να το πατήσει πόδι όχι μόνο γυναίκας αλλά ακόμη και ζώου θηλυκού γένους, τότε γίνεται φανερό τι σάλο προκαλεί η είδηση πως το πτώμα αυτό ανήκει σε μια κοπέλα.
Οι ύποπτοι είναι ο κτήτορας του κελιού Νήφωνας, που θεωρείται περίπου άγιος, και ο γέροντας Γεδεών, που άλλο όνειρο δεν έχει παρά να δει να κυματίσει ξανά η ελληνική σημαία στην Κωνσταντινούπολη.
Ερωτικό σκάνδαλο; Εθνικό σχέδιο; Δάκτυλος του σατανά; Ή μήπως κάτι που ξεπερνάει κι αυτή ακόμα τη φαντασία του συγγραφέα; ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Ένα μυθιστόρημα ερωτικό, αστυνομικής πλοκής, με ιστορικό υπόβαθρο. Περισσότερο βλάσφημο από τη ροΐδεια Πάπισσα Ιωάννα, αφού το ανοσιούργημα λαμβάνει χώρα στο Άγιον Όρος. Συναρπαστικότερο από Το όνομα του Ρόδου, μια και το απόκρυφο χειρόγραφο που εντοπίζεται στη μοναστική Βιβλιοθήκη δεν αφορά έριδες της Καθολικής Εκκλησίας αλλά την επανάκτηση της Βασιλεύουσας. [...] Και ως επιστέγασμα, ένα μυθιστόρημα πλήρες μορφικών τεχνασμάτων.
Μαίρη Θεοδοσοπούλου, Το Βήμα της Κυριακής

Ο Ακρίβος έχει δείξει επανειλημμένα ότι ξέρει να αποδίδει πιστά και να εναλλάσσει μέσα στο ίδιο κείμενο πολλά ιδιόλεκτα, από την προφορική ομιλία των λαϊκών στρωμάτων ως τη γραπτή γλώσσα άλλων εποχών ή το ιδίωμα των επίσημων εκκλησιαστικών εγγράφων. Το επιβεβαιώνει και σ’ αυτό το μυθιστόρημα.
Δημοσθένης Κούρτοβικ, Τα Νέα

Στοιχεία ίντριγκας σε μια σύνθεση η οποία οδεύει εξαρχής πέραν του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ελευθεροτυπία