Γνωρίζοντας πως του απομένει λίγος χρόνος ζωής, ένας νεαρός καθηγητής γαλλικής φιλολογίας επιλέγει να αφήσει τα πάντα πίσω του, αναζητώντας τη γαλήνη σε κάποιο ειδυλλιακό χωριό της νότιας Γαλλίας για να περάσει τις τελευταίες του ημέρες. Όμως τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά, που προδίδουν τη διαφορετική του καταγωγή, καθώς και η εσωστρεφής συμπεριφορά του, στέκονται αρκετά για να προκαλέσουν πολύ σύντομα στους κατοίκους του χωριού αρχικά τη δυσπιστία και στη συνέχεια τις υποψίες ή ακόμη και το μίσος τους. Οι ντόπιοι αρχίζουν και βλέπουν στο πρόσωπό του τον «ξένο», τον «εισβολέα», την «απειλή», καθιστώντας τον έναν βολικό αποδιοπομπαίο τράγο, πάνω στον οποίο θα προβάλλουν τους φόβους και τις ανασφάλειές τους, τη συσσωρευμένη οργή που κουβαλούν μέσα τους εξ’ αιτίας ενός πολιτικού συστήματος το οποίο τους έχει απογοητεύσει. Η υπόκωφη ένταση και η υποσκάπτουσα βία θα αποκτήσουν στο πέρασμα των ημερών διαστάσεις που θα οδηγήσουν σ’ ένα αναπάντεχο τέλος.

Αποτυπώνοντας με απόλυτη διαύγεια τον παλμό των ημερών μας, η Lydie Salvayre, μέσω μιας αριστοτεχνικής μυθιστορηματικής φόρμας που διαθέτει όλα τα στοιχεία της αγωνίας και του σασπένς, καταγράφει τους μηχανισμούς της ξενοφοβίας καθώς και της ανόδου της ακροδεξιάς, η οποία χρησιμοποιεί ως εφαλτήριο τον λαϊκισμό, ποντάροντας στον φόβο και την άγνοια των ανθρώπων για να ανασύρει στην επιφάνεια το σκοτάδι που ελλοχεύει μέσα τους.

Η Lydie Salvayre υπογράφει ένα ανησυχητικό ταξίδι μέσα στα σκοτάδια… ένα κείμενο δυνατό πάνω στον λαϊκισμό και τους πιθανούς τρόπους αντίστασης… Λυτρωτικό.

— L’ Humanité

Όλα τα αναγνωρίσιμα στοιχεία της γραφής της Lydie Salvayre είναι παρόντα: η τέχνη της στους διαλόγους, το μαύρο χιούμορ, ο λυρισμός… Όπως όλα της τα έργα, το χρονικό αυτό διακατέχεται από τον ασυγκράτητο παλμό της ζωής.

— La Dépêche

Η απουσία του μανιχαϊσμού κάνει αυτό το πολύ πετυχημένο βιβλίο, στο οποίο υποφώσκει διαρκώς ένα αγωνιώδες σασπένς, ακόμα πιο σκοτεινό.

— Le Monde

Η πολυμεταφρασμένη Lydie Salvayre (Λυντί Σαλβέρ) γεννήθηκε το 1948 στη Γαλλία. Οι γονείς της ήταν δημοκρατικοί Ισπανοί εξόριστοι. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζ και ειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική. Εκτός από το Prix Goncourt (2014), έχει βραβευτεί επίσης με το Prix Hermès du Premier Roman (1990), με το PrixNovembre(1997) και με το Prix François Billedoux (2009). Θεωρείται μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της νέας γενιάς των Γάλλων συγγραφέων.

Από τις εκδόσεις Utopia κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της: Μην Κλαις (2016), Περί Λαγνείας (2018)