Καί γιά νά ἐξηγούμαστε πρός κάθε κατεύθυνση: τό 1821 τό ξεκίνησαν ἁρματωλοί καί κλέφτες, μαζί μέ τούς κληρικούς τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας· δηλαδή ὁ φτωχός πιστός στόν Θεό Λαός καί ὄχι οι φαναριῶτες· καί τό συνέχισαν μαζί μέ τούς φιλέλληνες πού ξεσήκωσαν ὁλόκληρη τήν Εὐρώπη καί βοήθησαν τήν Ἐπανάσταση ἠθικῶς καί ὑλικῶς, ἀκόμη καί μέ προσωπική θυσία σέ κάποια μάχη· καί τό ὁλοκλήρωσαν μέ τή στρατιωτική καί ναυτική ἐπέμβαση τῶν μεγάλων εὐρωπαϊκῶν δυνάμεων – Γαλλίας, Ἀγγλίας, Ρωσίας. Αὐτούς πρέπει νά τιμήσουμε, ὅλοι μας, κυβέρνηση, ἐπιτροπές, πολίτες, χωρίς ἐλιτίστικες διαθέσεις καί ἀριστοκρατικές ἐπιλογές, πού δέν ταιριάζουν στή Μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ 1821.

Τό 1821, πρέπει νά μᾶς ἐμπνέει καί νά μᾶς ὁδηγεῖ, ὄχι μόνο στόν ἐθνικό μας βίο, ἀλλά καί στόν προσωπικό. Μέ τίς ἐκδηλώσεις γιά τό 1821, ἔχουμε μιά μεγάλη εὐκαιρία ὅλοι μας – κυβέρνηση καί πολίτες – νά γυρίσουμε πίσω στίς ρίζες μας, στά ἰδανικά μας, στήν πίστη μας στήν ὀρθοδοξία, στήν ἐντιμότητα καί ἀφιλοκέρδεια, στήν ἐργατικότητα, σέ μιά κοινή προσπάθεια νά ἀνεβάσουμε τό κράτος καί τή χώρα μας πιό ψηλά, ἀπό οἰκονομική, κοινωνική, πολιτιστική, πολιτική καί στρατιωτική ἄποψη.