Φασματικές ιστορίες αναξίων απέναντι στο χρόνο, στο θάνατο, στη μοναξιά, φιλοξενούνται στην ποιητική συλλογή Ξενοδοχείο των αναξίων του Λάμπρου Πολύζου.
Η ματιά του ποιητή επικεντρώνεται στο «εμείς», συλλαμβάνοντας τη διάσταση αποδιάρθρωσης αλλά και εγκλωβισμού στις ανάγκες, στη «μοίρα», στις συγκυρίες και κυρίως στο δραματικό βίωμα της ήττας, κληρονόμος της οποίας αισθάνεται και ο ποιητής.
Διακριτό πεδίο προβληματισμού και έμπνευσης είναι τα ποιήματα ποιητικής, όπου ο Πολύζος με απόλυτη οικονομία λόγου και λυρική τόλμη διερευνά ίδιους ποιητικούς τρόπους δημιουργώντας μια προσωπική μεταφυσική νήσο για να αντλήσει η ψυχή δύναμη και ελπίδα.
Έργα του ιδίου:
Ποιήματα: Αδιάλειπτη ροή, Τυπωθήτω, 2008.
Μυθιστόρημα: Συμφιλίωση, Σοκόλης, 2010.
