Η Αδελφή Μόνικα, με τις αφηγήσεις και τις εμπειρίες της, μας παρασέρνει σε μια ηδονική δίνη που ξεκινά από την πρώτη κιόλας σελίδα και διαρκεί ως το τέλος. Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών της παίρνουν συχνά οι ίδιοι το λόγο και γίνονται αφηγητές και ήρωες των δικών τους ιστοριών. Πρόσωπα και σώματα βρίσκονται σε διαρκή κίνηση. Η δράση μετατοπίζεται με γοργό ρυθμό από αριστοκρατικές κατοικίες και κήπους σε γοτθικούς καθεδρικούς και μοναστήρια, από υπέροχα γαλλικά αρχοντικά σε δάση και ιαματικά λουτρά της Ελβετίας.

Σατανικοί μοναχοί, μετρημένοι Γερμανοί, λάγνοι Γάλλοι, θωρακοφόροι ιππότες και άβγαλτοι νεαροί θαυμάζουν και γεύονται τις χάρες αθώων ή αδίστακτων γυναικών – με (ή, ενίοτε, χωρίς) τη συγκατάθεσή τους. Γυναίκες αφήνονται η μία στα χέρια της άλλης. Καμαριέρες και οικοδιδάσκαλοι προσφέρουν στις κυρίες και τους κυρίους τους ιδιαίτερες «υπηρεσίες». Ποτέ δεν ξέρει κανείς τι θ’ αντικρίσει μέσα από την κλειδαρότρυπα. Ή μάλλον ξέρει. Μία ατέρμονη άγρα ηδονής, ένα ατέλειωτο παιχνίδι ελέγχου και υποταγής.