Άμνετ, ήταν το όνομα του γιου του Ουίλιαμ Σαίξπηρ και της Άγκνες Χάθαγουεϊ, ένα από τα τρία παιδιά τους, το οποίο έχασαν μόλις στα έντεκα χρόνια του, πιθανότατα από την πανδημία της εποχής, τη βουβωνική πανώλη. Το γεγονός, όσο τραγικό κι αν είναι, ήταν σύνηθες: ο ίδιος ο Σαίξπηρ άλλωστε, το τρίτο από οκτώ παιδιά, δεν γνώρισε ποτέ τις δυο μεγαλύτερες αδελφές του. Και δεν θα γινόταν ιδιαίτερη μνεία στον άτυχο Άμνετ, ούτε θα είχε γραφτεί αυτό το μυθιστόρημα, αν τέσσερα χρόνια από τον θάνατό του, δεν παρουσιαζόταν στο Λονδίνο μια τραγωδία που είχε στον τίτλο της το όνομα του χαμένου παιδιού. >>>
Σπουδαίος μεταξύ των σπουδαίων αυτού του κόσμου, ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ παραμένει –και πάντα θα παραμένει– ένας εκ των βασικών λίθων που στηρίζουν το οικοδόμημα του παγκόσμιου θεάτρου. Ξέρουμε τα πάντα για τις δημιουργίες του, έχουν γραφτεί αρίφνητες μελέτες και μονογραφίες για το πώς τα έργα του (τόσο οι τραγωδίες, όσο και οι κωμωδίες του) ιστορούν τα πάθη και τους βασανισμούς της ανθρώπινης ψυχής. Μετά τους τραγικούς ποιητές της Αρχαίας Ελλάδας, ο Σαίξπηρ μπορεί να σταθεί επάξια στο βάθρο των δημιουργών που ψηλάφισαν και μετέφεραν στη σκηνή το σύνολο της ανθρώπινης περίπτωσης. >>>
