...Ο Πέτρος πολύ προβληματίστηκε. Άκουγε βέβαια εδώ κι εκεί ιστορίες για τους κομιτατζήδες, που έκαναν επιδρομές σ’ όλη τη Θράκη και τη Μακεδονία, που έκαιγαν σχολειά κι εκκλησιές, γιατί δε θέλησαν οι κάτοικοι των χωριών να μπουν στην Εξαρχία, που έμπαιναν σε σπίτια, κακοποιούσαν και τρομοκρατούσαν τους Έλληνες, αλλά αφοσιωμένος στα μαθήματά του και στα παιχνίδια του, μικρός ακόμα, δεν έδινε και πολλή σημασία. Εξάλλου, όλα αυτά του φαίνονταν πολύ μακρινά. Σηκώθηκε, φίλησε το χέρι της γιαγιάς του, που τον έκλεισε στην αγκαλιά της δίνοντάς του ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο και βγήκε αργά απ’ το δωμάτιο προβληματισμένος...
