Άνθρωποι που αναζητούν την ελευθερία ακολουθώντας τον δρόμο τής τρέλας. Που χαμένοι σε μια ψευδαίσθηση, χτίζουν μιαν αρρωστημένη πραγματικότητα και την παίρνουν γι’ αληθινή, σέρνοντας στην τρέλα και τους γύρω τους. Φθαρμένοι, που δεν μπορούν να βρουν πουθενά ένα νόημα, ή που το βρίσκουν στη γελοιοποίηση των άλλων. Οραματιστές, που οι στόχοι τους πεθαίνουν ακαριαία, άλλοτε από τις ίδιες τις αντιφάσεις τους κι άλλοτε από τον χλευασμό του περίγυρου. Άνθρωποι φτωχοί, που παρανοούν κι αποποιούνται κάθε ευθύνη, κι άλλοι ενοχικοί, που γιγαντώνουν το ελάχιστο, και μάχονται να γκρεμίσουν τα τείχη που οι ίδιοι χτίζουν. Άνθρωποι σταθεροί που συνειδητοποιούν τη ρευστότητά τους και τρέμουν. Που εκμηδενίζονται και πασχίζουν ν’ ανοίξουν ρωγμή στον κύκλο τού μηδενός, όπου εγκλωβίστηκαν. Άνθρωποι τέτοιοι, καθημερινοί, περπατούν ασθμαίνοντας μια μια τις σελίδες αυτού του βιβλίου, προσπαθώντας να βρουν τον προορισμό τους.