Δεν πρέπει να μας ξενίζει το γεγονός ότι στη Διάλεκτο του Πόντου εμφιλοχώρησαν ξένες λέξεις, όπως τουρκικές, σανσκριτικές, ρωσικές, ιταλικές, λατινικές, αρμενικές, περσικές, αραβικές, κουρδικές, γεωργιανές, βενετικές, σλαβικές και αγγλικές.
Ήταν εύλογο να συμβεί κάτι τέτοιο, αφού ο Πόντος, λόγω της γεωγραφικής του θέσης και των πλουτοπαραγωγικών πηγών του, υπήρξε σταυροδρόμι λαών.
Παρ’ όλα αυτά η Διάλεκτος του Πόντου διατήρησε τον δεσμό της με την αρχαία ελληνική γλώσσα, νόμιμη κόρη της οποίας αναμφίβολα είναι, όπως αποδεικνύεται περίτρανα τούτο από την παράθεση των σχετικών λέξεων.
