Για δεκαετίες, μετά την ταυτοποίηση της δομής του DNA, οι επιστήμονες εστίαζαν μόνο στα γονίδια, δηλαδή τις περιοχές του γονιδιώματος που, βάσει του γενετικού κώδικα, παράγουν τις πρωτεΐνες. Οι υπόλοιπες περιοχές θεωρούνταν ότι, επειδή δεν είναι κωδικές, δηλαδή επειδή δεν παράγουν πρωτεΐνες, δεν εξυπηρετούν κανέναν απολύτως σκοπό και για αυτό είχαν χαρακτηριστεί με την ελάχιστα κολακευτική ονομασία «άχρηστο DNA» (junk DNA). Ωστόσο, η αλληλούχηση του γονιδιώματος του ανθρώπου τη δεκαετία του 2000 αποκάλυψε ότι το μη κωδικό DNA καταλαμβάνει μέχρι και το 98% του γονιδιώματος, ενώ οι έρευνες που ακολούθησαν απέδειξαν ότι οι παραλλαγές και τροποποιήσεις σε αυτό το μη κωδικό DNA (και τα μη κωδικά RNA που παράγονται από αυτό), εμπλέκονται σε πολλές φυσιολογικές και παθολογικές διεργασίες. Καθώς έχουμε αρχίσει να ξεκλειδώνουμε τα μυστικά του «άχρηστου» DNA μόλις τα τελευταία χρόνια, το βιβλίο της Nessa Carey αποτελεί έναν συναρπαστικό οδηγό στην ιστορία και τις αμφισβητήσεις αυτού του ταχύτατα αναδυόμενου πεδίου διαμάχης.