Στο μακρινό μέλλον, οι Γήινοι ιδρύουν τη Νέα Ταϊτή, μια στρατιωτικού τύπου αποικία, στον κατάφυτο πλανήτη Άθσε, με σκοπό τη συστηματική υλοτόμησή του, μιας και η ξυλεία της Γης είναι πλέον αγαθό σε εξαφάνιση. Οι αυτόχθονες κάτοικοι, ένας ειρηνικός λαός δίχως τεχνολογικά επιτεύγματα και σε απόλυτη αρμονία με την φύση, υποδουλώνονται από τους αποικιστές, οι οποίοι τους μεταχειρίζονται βάναυσα, υποχρεώνοντάς τους να εργάζονται σκληρά στην αποψίλωση των δασών του Άθσε.

Όταν ο λοχαγός Ντέιβιντσον, διοικητής του καταυλισμού Σμιθ, βιάζει και σκοτώνει τη γυναίκα του αυτόχθονα Σέλβερ, κανείς δεν περιμένει την επιθετική αντίδραση του Αθσιανού· ούτε ο λοχαγός Ραζ Λιούμποφ, ο ανθρωπολόγος της αποικίας, επιφορτισμένος με την καταγραφή και κατανόηση του αθσιανικού πολιτισμού και επιστήθιος φίλος του Σέλβερ. Οι συνέπειες, όμως, αυτού του γεγονότος
σύντομα θα αποδειχθούν σοβαρότερες: οι Αθσιανοί δεν θα είναι ποτέ πια ίδιοι· θα έχουν μπολιαστεί με τον πολιτισμό των Γήινων μέσω της πράξης του φόνου.

Το Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση στα ελληνικά. Ένα έργο βαθιάς οικολογικής ευαισθησίας, υπήρξε καρπός μιας εποχής όπου η συγγραφέας ζούσε στο Λονδίνο και είχε έντονη ακτιβιστική δράση.  Έχει παρατηρηθεί ότι το βιβλίο πιθανώς να ενέπνευσε ιδέα του σεναρίου της ταινίας Άβαταρ του Τζ. Κάμερον. Η συγγραφέας έχει επισημάνει τον κριτικό χαρακτήρα του βιβλίου απέναντι στον μιλιταρισμό και την μαζική βία, διαχωρίζοντάς το από το σενάριο της ταινίας.
Το βιβλίο τιμήθηκε με το βραβείο Χιούγκο Καλύτερης Νουβέλας του 1973.