...Ίσως τώρα να θελήσει να συλλάβει τη διάρκεια του χρόνου που πέρασε στη Μάχινα και τη σειρά με την οποία συνέβησαν τα γεγονότα, για να ανακαλύψει ότι ο ακριβής χρόνος των ημερολογίων δεν συμπίπτει με το χρόνο της μνήμης του, ότι πέρασαν δυο μήνες και τριάντα χρόνια και κάμποσες ολάκερες ζωές δίχως εκείνος να κατορθώσει να τους αποδώσει χρονική ή αιτιακή σχέση... Κι ούτε μπορεί να πει ποια μέρα ακριβώς πόθησε την Ινές για πρώτη φορά ούτε πότε συναρπάστηκε ανεπανόρθωτα από τη βιογραφία του Χαθίντο Σολάνα, προτού ακόμη ανακαλύψει τα κρυμμένα χειρόγραφά του και επισκεφθεί τη Νήσο Κούβα και το σημείο όπου τον σκότωσαν ή την πλατεία όπου γεννήθηκε κι έζησε ως τα είκοσί του χρόνια. Δεν θυμάται ημερομηνίες αλλά εντυπώσεις που διαμορφώθηκαν μέσα από μια μακρόχρονη διαδικασία, σαν μελωδίες - ήρεμες συνήθειες που απέκτησε μες στην ανησυχία της αναμονής της Ινές ή των μεταμεσονύκτιων εισβολών στα διάφορα δωμάτια όπου αναζητούσε σημάδια και χειρόγραφα τρέμοντας μήπως τον ανακαλύψουν.
Στο λυκόφως του φρανκισμού, μια μυθική προσωπικότητα από τα χρόνια του ισπανικού εμφύλιου - ο ξεχασμένος ποιητής Χαθίντο Σολάνα που εκτελέστηκε το 1947 προσελκύει το ενδιαφέρον ενός φοιτητή. Η φιλολογική όσο και αστυνομική έρευνα, που προχωράει μαζί με την αφύπνιση ενός μοιραίου ερωτικού πάθους, ανασυνθέτει το μωσαϊκό μιας εποχής, ενός σπιτιού και των ανθρώπων που έζησαν εκεί. Παιχνίδι των απατηλών εντυπώσεων και της ύστατης αλήθειας, χρονικό της απωθημένης μνήμης και των μετέωρων πόθων, το βραβευμένο αυτό μυθιστόρημα αποκάλυψε έναν από τους πιο προικισμένους λογοτέχνες της σύγχρονης ισπανικής σκηνής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]