Οι μεταμορφώσεις της επιστημονικής και της πρακτικής σκέψης αφορούν τη δημιουργία καινοτομίας μέσα από πολεμικές/ συγκρουσιακές διαδικασίες. Τα επιστημονικά και φιλοσοφικά κείμενα λογίζονται ως ψηφιδωτά σκέψης και συγκροτούνται από πολλαπλές, ετερόκλητες, εναλλασσόμενες και ετεροβαρείς ως προς την επιρροή μονάδες – τις παραπομπές και αναφορές σε άλλους συγγραφείς. Οι απαρχές τους τοποθετούνται στην αρχαία κλασική φιλοσοφία και επιστήμη και συνεχίζονται στη νεότερη και σύγχρονη γραμματεία. Όπως μεταμορφώνεται/ αλλάζει η επιστημονική σκέψη, έτσι μεταμορφώνεται/ αλλάζει και η πρακτική σκέψη, μέσω των διαδικασιών κοινωνικής επιρροής. Ο κοινός/ πρακτικός νους αλλάζει τη σκέψη/ θεώρησή του για τα πράγματα, τα κεκτημένα και τα δρώμενα και αυτό εκδηλώνεται με συμπεριφορές, πρακτικές και πράξεις. Αυτό επισυμβαίνει μέσω της αναζήτησης, της ανάδειξης και της διαχείρισης της σύγκρουσης.
