Η Annie Ernaux προσπαθεί να ανακαλύψει τα διαφορετικά πρόσωπα της μητέρας της, που πέθανε εξασθενημένη από την αρρώστια που κατέστρεψε τη μνήμη της και της στέρησε τη σωματική και πνευματική της ακεραιότητα. Επιχειρεί να ανασυνθέσει τη ζωή αυτής της γυναίκας που υπήρξε η μητέρα της, μιας γυναίκας δραστήριας και ανοιχτής απέναντι στον κόσμο, που δούλεψε ως εργάτρια πριν ανοίξει το δικό της κατάστημα, που αγωνιούσε να διατηρήσει τη θέση της στην κοινωνία, που ήταν μανιώδης αναγνώστρια και πίστευε ότι «για να ανελιχθείς πρέπει πρώτα να μάθεις». Καλείται όμως να αντιμετωπίσει και τα αντιφατικά αισθήματα που πολλές φορές νιώθει μια κόρη για τη μητέρα της: αγάπη και μίσος, ενοχή, τρυφερότητα, ενόχληση, αλλά κι αυτή τη σπλαχνική και σιωπηλή προσκόλληση απέναντι σ’ αυτή την ηλικιωμένη γυναίκα που δεν ζει πια.
Η γραφή της Ernaux, ακριβής και σαφής, επαναφέρει με τρόπο σαρωτικό αυτή τη μητέρα που ήταν για την κόρη της η προσωποποίηση του Χρόνου και της κοινωνικής συνθήκης της καταγωγής: «Έχασα τον τελευταίο δεσμό που είχα με έναν κόσμο στον οποίο δεν ανήκω πια».

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Απίστευτα πρωτότυπο. Το Μια γυναίκα είναι η ιστορία κάθε γυναίκας. Η δύναμή του έγκειται όχι στο δραματικό γεγονός που αποτελεί τον πυρήνα του, αλλά στις στιγμές που θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητες, αν η ανάγκη της συγγραφέα δεν την ωθούσε να ανασύρει από τη μνήμη της κάθε εικόνα του αγαπημένου προσώπου που έχει πια χαθεί.
New York Times Book Review

Τίποτα λιγότερο από μια μινιμαλιστική αποκάλυψη, ένα γραπτό τόσο λιτό και αιχμηρό που φτάνει κατευθείαν στην καρδιά με χειρουργική ακρίβεια.
Los Angeles Reader

Κάπου στην πορεία και χωρίς να χάνει στιγμή τη σημασία που έχουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες, το Μια γυναίκα, υπερβαίνει την ατομική ιστορία. Η Ernaux βρίσκει την αλήθεια της ζωής της μητέρας της, η οποία αποδεικνύεται πως δεν είναι ένα μόνο κομμάτι αλλά ολόκληρη η ιστορία.
St. Petersburg Times

Μια πράξη μεγάλης αγάπης και μεγάλου πόνου.
Bloomsbury Review